پیاده رو

امروز سکوت غریبی در پیاده روی دلم حکم فرماست

و من غرق در تنهایی خویش لبریز شکوایه ام

آه

آنگاه که رهایم میکردی و میرفتی نمی اندیشیدی که ازین پس چه کسی از پیاده روی ساکت قلبم عبور خواهد کرد؟

فریاد کردم و نشنیدی

یا شاید نخواستی بشنوی

بایست،بمان

این پیاده روها بی تو غریبند

فریاد زدم:اگر برنگردی به خیابان خواهم رفت،پیاده روی بی تو را چه کنم؟

و آنگاه هر اتفاقی بیفتد تو مقصری

فریاد زدم

اما ...

دریغ

نشنیدی

به خیابان خواهم رفت...

مترسک

مترسک آهی کشید و به دوردست ها خیره شد

حتی دیگر کلاغ های هر شبی هم سراغی از او نمیگرفتند

دخترکی را دیروز همراه پیرمرد صاحب مزرعه دیده بود،بعد از روزهای متمادی که تا کیلومترها اطرافش حتی پرنده ای هم پر نمیزد

دخترک کنارش مکثی کرده بود،به آستین هایش که در باد تکان میخورد مدتی خیره مانده بود و پرسیده بود:

پدربزرگ مترسک ها دست ندارند؟

پیرمرد نگاهی کرد و لبخند زد : چرا دخترم،دستهایی از چوب دارند تا کلاغ ها رویشان اندکی استراحت کنند و خندیده بود و سری تکان داده بود

دخترک اخمهایش را در هم کرد و گفت:مگر نباید کلاغ ها را از مزرعه فراری بدهند؟

پیرمرد خندید و گفت:چرا عزیزم ولی دیگر کمتر کلاغی از مترسک ها می ترسد

شب بود و مترسک به ماه خیره مانده بود و می اندیشید

به مترسکی که بود و نبودش فرقی نمیکرد

نه برای کلاغ ها

نه برای پیرمرد

و نه دیگر حتی برای چشمان مهربان آن دخترک

.

.

.

.

و لبخندی تلخ برای همیشه در چهره ی همه ی مترسک ها خشکید

برداشت آزاد : متن بالا رو خودم نوشتم،خیلی خوشحال میشم اگه برداش هاتونو ازش بدونم 

پی نوشت: هر پست تحت عناوین شاعرانه های من و ادیبانه های من نوشته های خودمه ،متنهای ادبی و اشعار خودم